Graag stellen wij u voor aan Karel Winterink:

Uitvaren betekent het verlaten van de veilige haven, onze vertrouwde plek. We verlaten ons lichaam om op weg te gaan naar een andere bestemming. Op de golven van wat het leven ons gegeven heeft, verkennen we de weg van het doodgaan, het sterven en wat daarna komt. Het ritueel van uitvaren is een reflectie op het leven van de dierbare die er niet meer is. Het is ook stilstaan bij ons eigen leven.

Het is mijn taak als zelfstandige kleine uitvaartondernemer om de uitvaart te regelen zodat de nabestaanden tijd en ruimte krijgen om het verlies te ervaren. Met zorg en aandacht help ik degene die komt te overlijden en de familieleden en vrienden bij het organiseren van de uitvaart. Hen ontzorgen en bijstaan met raad en daad is mijn werk.

Voordat ik vijf jaar geleden begon met Uitvaren, heb ik heel wat omzwervingen door de kunsten gemaakt. Mijn laatste functie was projectleider voor kunst in de openbare ruimte. De aandacht voor ritualisering, vormgeving, zelf dingen doen én elkaar betrekken en inspireren heb ik meegenomen naar mijn bestaan als uitvaarder.

Het gebruik van een wade en opbaarplank sluit aan bij mijn manier van uitvaren: dichtbij, herkenbaar, tastbaar, inclusief en eerbied voor de overledene.

Deze uitgangspunten spelen ook een belangrijke rol bij mijn andere activiteiten zoals de organisatie van Death Cafe’s, Benedictijnse Dialogen en Socratisch Gesprekken. Daarnaast ben ik kookvrijwilliger in hospice het Veerhuis in Amsterdam.

‘Samen werden we een team dat de uitvaart tot in de finesses regelde.’

‘Zonder de gebruikelijke stijfheid was hij begripvol en geïnteresseerd, zonder oordeel, zachtaardig én doortastend.’

‘Op een intiem en essentieel moment in je leven, komt het erop aan wie je ontmoet en begeleidt bij het overlijden van een geliefde. Karel maakt met zijn betrokkenheid, intentie, oprechtheid en verbinding het verschil.’