Graag stellen we u voor aan Vanessa Boel van TØST duurzaam afscheid:

TRØST: het begin

Geld, resultaat en consumeren stonden centraal in mijn werkomgeving. Het gevoel van leegte groeide. Ik vulde het zo goed als ik kon in. Door creatief samen te werken met designers en door projecten op te zetten waarin het sociale en het duurzame toch meetelden. Het werd alleen maar duidelijker voor mij waar mijn voldoening echt zit. In samen mooie dingen waarmaken, in mensen inspireren en in passie en positiviteit delen. En toen overleed mijn grootvader. In 2019. Hij toonde me dat doodgaan ook schoon kan zijn. Heel zacht ging hij heen, in het woonzorgcentrum, terwijl ik hem streelde en intens zijn laatste energie mocht voelen. Een heel aardse spirituele ervaring. Bijdragen aan het doorbreken van het taboe rond overlijden en een afscheid mooier maken – op tal van vlakken – werd mijn nieuwe missie. TRØST was geboren.

Een uitvaart met TRØST

TRØST betekent troost in het Noors, en dat is wat ik in haar vele vormen wil bieden. Wanneer ik mensen bijsta bij hun uitvaart doe ik dat op zeer persoonlijke wijze, volledig op maat en op het tempo van de familie. Het belangrijkste aan een uitvaart is dat er in de trieste periode na overlijden iets moois wordt gezien en dat kan meegenomen worden als een warme herinnering. Wanneer families meer doen dan daar waar ze dachten in staat toe te zijn. Ik help door het uitlichten van het duurzame aspect, communiceer open en ik empower door de familie zo veel mogelijk te betrekken.

Duurzaamheid

Duurzaamheid is voor mij ‘key’ in elke stap die er wordt genomen. Zo sta ik stil bij drukwerk, bloemen, catering, maar ook de keuze voor een kist of bijvoorbeeld een wade van Wikkelgoed. Bij de uitvaart zijn er veel facetten waar duurzame keuzes kunnen worden gemaakt: de locatie, het vervoer en al het gebruikte materiaal. Daarom werk ik enkel met leveranciers die daar belang aan hechten.

De Toekomst

Kijkend naar de toekomst van de uitvaartwereld denk ik dat families meer in eigen hand gaan nemen, en daarmee kritischer worden op wat ze wel of niet willen. Een van de redenen dat ik als uitvaartondernemer ben begonnen is om me af te zetten tegen de traditionele en vervuilende aanpak van de uitvaartsector in Vlaanderen, en ik zie dat de wereld steeds meer hierin meegroeit. Daarnaast denk ik dat het gebruik van kisten minder belangrijk zal worden. Met de komst van Resomatie, een vorm van lijkbezorging met behulp van water in plaats van vuur, kan er geen kist gebruikt worden. In mijn ogen is de komst hiervan een moment waarop de wade een vaste plek krijgt in het publieke oog.

Bovenal draait het erom dat er minder gevoel van verplichting komt, en meer openheid in hoe een uitvaart eruit komt te zien. Alles zolang het past bij de familie.