Op mijn 22^e overleed mijn vader. In het proces van de uitvaart zat ik steeds maar te denken hoe ik het anders zou doen. Toen al wilde ik uitvaartondernemer worden, maar mijn omgeving weerhield me ervan omdat ik nog zo jong en vrolijk was, zeiden ze. Toch heeft het altijd in mijn achterhoofd gezeten en op mijn 37^e ben ik een opleiding gaan volgen. Inmiddels ben ik 12,5 jaar bezig met Marinka de Haan Persoonlijke Uitvaartzorg.

Ik geef graag inspiratie

Mensen zijn vaak geneigd hun uitvaart in te kleden zoals de uitvaart van hun opa of oma. Daar ben ik alert op. Ik probeer mensen te laten inzien dat een uitvaart bij hen moet passen en dat je buiten de normale kaders kunt denken. Vaste protocollen en formaliteiten staan me tegen: misschien wil je wel buiten of juist thuis een uitvaart hebben. Ik geef graag inspiratie en ben dan ook creatief. Het belangrijkst is dat er een ontspannen sfeer ontstaat, want uiteindelijk gaat het erom dat je er een goed gevoel aan overhoudt. Mijn visie is dat een bijzondere uitvaart te vinden is in de eenvoud, in de kleine dingen.

Natuurbegraafplaats Heidepol

Elke keer word ik weer verrast door uitvaarten en denk ik: ‘dit kan niet mooier’. Maar het kan altijd weer mooier. De mooiste begrafenissen zijn op natuurbegraafplaats Heidepol, het is daar een heel romantische omgeving. Ik begeleidde daar een keer een uitvaart van een vrouw waarvan de familie het graf zelf wilde sluiten. Toen het lichaam naar beneden daalde, lukte het niet om het touw onder de draagbaar uit te trekken. Er is een kind het graf in getild om het touw te pakken. Dat niemand dat gek vond, daar houd ik van.

Marinka de Haan Persoonlijke Uitvaartzorg en de lijkwade

Ik ben met Wikkelgoed in aanraking gekomen doordat ik Monique (oprichtster) al heel lang kende. Als ik een lijkwade nodig had, ging ik naar haar. Ja, Wikkelgoed is echt een begrip. Een wade heeft voor mij meerwaarde omdat het taboedoorbrekend is. Ik houd niet van het verbergen van de dood. Hoe dichterbij je het laat komen, hoe minder eng het is.