Graag stellen wij u voor aan Immanuel Baan Uitvaartbegeleiding:

Het begin

Jaren lang ben ik op zoek geweest naar het werk dat goed bij mij paste. Ik werkte als office en project manager. Vaak in een organiserende rol, een spil in de organisatie. Dat vond ik fijn, maar ik had nog niet datgene gevonden wat ik wilde gaan doen. Toen mijn ouders naar New York verhuisden vroeg mijn oma of ik de uitvaart wilde regelen als zij zou komen te overlijden. Die taak nam ik met heel veel dankbaarheid aan. In 2018 is zij overleden en in de dagen rond het overlijden voelde ik een grote dankbaarheid voor het werk dat ik deed. Na het overlijden ben ik mij gaan oriënteren op het vak van uitvaartbegeleider en al snel had ik de keuze gemaakt dat dit het beroep was waar ik al die jaren naar op zoek was geweest. Ik startte in september 2018 de opleiding bij Meander Uitvaartopleidingen. Op de dag van mijn afstuderen werd ik gebeld met de eerste melding van een overlijden dat ik mocht begeleiden.

Immanuel Baan Uitvaartbegeleiding, met liefdevolle aandacht

Omdat ik een persoonlijke benadering “met liefdevolle aandacht” als belangrijkste gereedschap van mijn werk zie, heb ik mijn bedrijf mijn eigen naam gegeven. De ondertitel “met liefdevolle aandacht” is ontstaan omdat ik duidelijk wil maken dat ik echt de tijd neem om met liefdevolle aandacht de overledene te verzorgen en de familie te begeleiden om een passend afscheid vorm te geven.

Onafhankelijkheid

Ik wil graag vrij zijn in hoe ik de familie begeleid, hoeveel tijd ik daaraan besteed en welke leveranciers ik daarvoor nodig heb. Elke familie en de wensen van de overledene zijn daarin verschillend. Door als onafhankelijke uitvaartbegeleider te werken kan ik het beste de families bijstaan in de moeilijke tijd rond het afscheid.

Niet alles hoeft op de eerste dag

Het liefst zou ik bij elk afscheid van te voren met degene die komt te overlijden kennis maken en de wensen bespreken. Voor degene die komt te overlijden, maar ook voor de nabestaanden is een voorgesprek een zeer waardevolle voorbereiding op een toekomstige afscheid. Als het overlijden dan daar is, dan neem ik de tijd. Ik heb een overzicht gemaakt van alle activiteiten die in de tijd tussen overlijden en de uitvaart gedaan moeten worden, door mij en door de nabestaanden. Niet alles hoeft op de eerste dag, ik verdeel zoveel mogelijk de keuzes en taken over de dagen. Dit overzicht geef ik op de eerste dag na het overlijden aan de nabestaanden zodat zij ook een beeld hebben van wat er moet gebeuren en dat niet alles zoveel haast heeft als wat vaak wordt gedacht.

Echt iets persoonlijks

Ik laat de nabestaanden het liefst zelf een idee vormen voordat ik met voorstellen en ideeën kom. Dat maakt het afscheid echt iets persoonlijks van hen: op zoek gaan naar datgene wat bij de familie en de overledene past, iets dat het afscheid uniek maakt. Zo kunnen we rituelen laten ontstaan en ruimte bieden voor de emoties die zich voordoen.

Een gevoel van opluchting en dankbaarheid

Als de nabestaanden ondanks het verdriet dankbaar kunnen zijn voor alles wat in de dagen rond het afscheid heeft plaatsgevonden, dan kan ik tevreden zijn. Ondanks het verdriet is er vaak een een gevoel van opluchting en dankbaarheid. Dat betekent dat de nabestaanden het afscheid op een goede manier hebben kunnen beleven en in de toekomst een herinnering kunnen vormen aan het afscheid waar dankbaarheid vanuit gaat.

Omgaan met verdriet

Met liefdevolle aandacht heb ik ook begrip voor het verdriet, maar ik kan het niet wegnemen. Ik denk dat het goed is om het verdriet te voelen, om er doorheen te gaan. Verdriet is de andere kant van liefde. Verdriet laat zien hoeveel liefde er is voor degene van wie er afscheid moet worden genomen. Door de tijd te nemen om het verdriet te voelen zullen de nabestaanden ook de liefde voelen die er nog steeds is.

Verschillende culturen en tradities

Ik ben erg geïnteresseerd in tradities en gebruiken van verschillende culturen. Ik ben opgegroeid met een open opvoeding voor verschillende culturen en tradities. Ik ben geïnteresseerd in verschillende religies (atheïsme beschouw ik ook als een geloof) en denk dat we daarin veel waardevolle rituelen kunnen vinden die we kunnen gebruiken om een afscheid vorm te geven. Niet altijd zoals het hoort, maar soms kan ook er iets nieuws ontstaan wat voor dat afscheid uniek is.

Immanuel Baan en Wikkelgoed

Ik ben Wikkelgoed tegengekomen om de Uitvaartbeurs in Amsterdam in 2018. Er ging toen een wereld voor me open over alle verschillende mogelijkheden, maar de zachte benaderbare omhulling door een wade vindt ik prachtig en erg waardevol. Het biedt voor de nabestaanden soms troost om die zachte omhulling te zien in plaats van een harde en koude kist.

De toekomst

Ik denk dat duurzaamheid een belangrijk onderdeel is wat nu nog vaak onderbelicht is tijdens een uitvaart. Duurzaamheid kan op vele manieren worden ingevuld tijdens het leven. Juist tijdens het afscheid kan het dan een onderdeel zijn wat herkenbaar en passend is bij de persoon van wie afscheid wordt genomen. Duurzame alternatieven zijn echter vaak een onbekende mogelijkheid. Door die te bespreken en aan te bieden kan de familie de keuze maken die bij hen past. Zo heb ik bijvoorbeeld een rouwbakfiets die ingezet kan worden als vervoer. De familie kan dan zelf met de overledene fietsen en in een lange stoer erachter volgen verdere familie en vrienden. Dat kan als heel passend worden ervaren als de overledene bijvoorbeeld zelf helemaal geen auto had, of graag fietste. Zo krijgt het afscheid een persoonlijke en duurzame invulling wat de nabestaanden als dierbare herinnering zullen koesteren. Zulke herinneringen zullen ook in de tijd die komen gaat troost bieden en helpen met het rouwen om het verlies van hun dierbare.