De Ode uitvaartbegeleiding heeft een duidelijke visie. Begeleiden betekent voor ons vooral goed samenwerken met de nabestaanden. Luisteren, ideeën aanreiken, eigen inbreng stimuleren en ondersteunen bij de uitvoering daarvan.

Vasthouden en loslaten

Afscheid nemen is een ritueel van vasthouden en loslaten. Iemand die voor langere tijd op reis gaat wordt uitgebreid omhelst en uitgezwaaid. Het afscheidsritueel bestaat uit twee delen, een liefdevolle toenadering en een aandachtsvolle verwijdering.

Rituelen rond kist, baar en lijkwade

Zo kun je naar uitvaartgebruiken kijken, bijvoorbeeld het in een wade wikkelen van een overledene. Het lichaam wordt opgetild, even vastgehouden – en in een omhulsel gelegd bedoeld voor de laatste reis. Kijk ook eens naar de handelingen die daarop volgen. Vrienden en familie sluiten de lijkwade – nadat ze eerst een aandenken bij de overledene hebben gelegd. Tijdens een afscheidsbijeenkomst wordt d.m.v. verhalen en foto’s de nabijheid van de overledene opgeroepen – wiens lichaam we niet veel later voorgoed achter ons laten. De baar wordt op onze schouders getild – en naar een graf gedragen of het crematorium in. Al deze handelingen zijn eenvoudig van vorm en van alle tijden. Als uitvaartmedewerkers ze uitvoeren zijn we vooral praktisch van aard. Als nabestaanden ze uitvoeren worden het afscheidsrituelen. Dat zijn de uitvaarten die de Ode graag begeleidt.

de Ode uitvaartbegeleiding: pioniers

Nicole en Walther hebben in de jaren 90 in Amsterdam een ontwerpbureau gehad voor grafmonumenten. Mette was artistiek leider van een theatergroep. In die tijd waren de uitingen op uitvaartgebied vrij afstandelijk. Alternatieven bestonden nauwelijks en dus was er ruimte voor pioniers. In 1996 begonnen we in Amsterdam met de Ode Uitvaartbegeleiding en Mette sloot zich later bij ons aan.