Mijn interesse voor de uitvaartbranche ontstond toen ik de uitvaart van mijn vader begeleidde. Hij had een kort ziekbed van 3 maanden en ik vond het heel bijzonder om zijn uitvaart samen voor te bereiden. Toen bedacht ik nog niet dat ik daar mijn werk van kon maken. Dat kwam pas 10 jaar later. Voor die tijd werkte ik als onderwijssocioloog, maar na 24 jaar ben ik daarmee gestopt en heb ik een landhuis in Frankrijk opgeknapt en in Spanje gewoond. Daardoor ontstond er ruimte en viel het kwartje. Een buurvrouw maakte mij erop attent dat er een uitvaartopleiding bestond en inmiddels ben ik al weer 11 jaar bezig met Alting Uitvaarten. De laatste vier jaar werkt Pauline Res bij mij.

Ruimte creëren voor de nabestaanden

Ik vind het belangrijk om ruimte te creëren voor nabestaanden. Dit doen we door ze niet bij de eerste ontmoeting lastig te vallen met allerlei zaken die nog niet aan de orde zijn. We begeleiden mensen gefaseerd en zorgen dat er ruimte en tijd is. Als het kan, bezoeken we samen met de nabestaanden vooraf de locatie van de uitvaart, zodat zij niet voor verrassingen komen te staan. We doen een microfoontest, dat brengt ontspanning. Een uitvaart is gelukt als alles klopt. Als het een moment is buiten de tijd, met een begin en een eind. Dat kan voor de één totaal anders zijn dan voor de ander, maar alles wordt van tevoren doordacht en we maken daarom ook altijd een draaiboek. Twee weken na de uitvaart hebben we een nagesprek voor evaluatie en feedback. We willen altijd weer verbeteren. Professionaliteit staat hoog in het vaandel.

Eem indrukwekkende uitvaart

Alle uitvaarten zijn bijzonder, maar er zijn soms van die kippenvelmomenten. Zo begeleidde ik een uitvaart van een lid van de pinkstergemeente. Aan het einde van de dienst stonden alle gemeenteleden hand in hand rond de kist en zongen ze: ‘Zuster we zien elkaar straks terug.’ De overtuiging die daarin klonk vond ik indrukwekkend.